Czy zdarzyło się kiedyś wam utracić możliwość uruchomienia systemu Windows na skutek uszkodzenia lub niechcianej modyfikacji partycji rozruchowej EFI? W przypadku instalacji pojedynczej to są rzadkie przypadki. Natomiast w konfiguracjach multiboot, czyli gdy mamy wiele systemów operacyjnych tego typu przypadki zdarzają się częściej. I w tym momencie wkracza do akcji narzędzie BCDBoot.
BCDBoot to narzędzie wiersza poleceń (CLI) służące do konfiguracji plików rozruchowych w celu uruchomienia systemu operacyjnego Windows. Krótko mówiąc, tym narzędziem sprawimy, że ponownie będziemy mogli uruchomić system Windows po jakiejkolwiek niechcianej zmianie na partycji rozruchowej (systemowej).
W momencie, gdy utracimy kontakt z systemem Windows, po narzędzie BCDBoot możemy sięgnąć za pomocą trybu odzyskiwania z nośnika instalacyjnego Windows. Polecam też narzędzie WinPE 10-8 Sergei Strelec.

Gdy już znamy przeznaczenie BCDBoot przejdźmy do zapoznania się z jego obsługą. Ja postaram się także wytłumaczyć obsługę tego narzędzia na mojej przykładowej konfiguracji.
W teorii
Podstawowa składnia wygląda następująco:
BCDBOOT <source> [/l <locale>] [/s <volume-letter> [/f <firmware type>]] [/v] [/m [{OS Loader GUID}]] [/addlast or /p] [/d] [/c]
Opcje | Opis |
---|---|
<źródło> | Opcja jest wymagana. Określamy lokalizację katalogu Windows, z którego będą skopiowane pliki środowiska rozruchowego. |
/l <locale> | Opcja jest niewymagana. Określamy, w jaki języku mają być wyświetlane komunikaty podczas uruchamiania systemu. |
/s <volume-letter> /f <firmware type> | Opcja niewymagana. Określamy literę woluminu partycji rozruchowej (EFI, systemowej), oraz podajemy typ oprogramowania układowego, BIOS lub UEFI. |
/v | Tryb w którym będą wypisywane informacje o postępie. |
/addlast | Opcja niewymagana. Określa, że wpis oprogramowania układowego Menedżera rozruchu systemu Windows powinien zostać dodany na końcu. Opcji nie można używać równocześnie z /p. |
/p | Niewymagana. Określa, że istniejący wpis w Windows Boot Manager (menedżer rozruchu Windows) powinien zostać na dotychczasowej pozycji uruchamiania w UEFI. |
/d | Niewymagana. Zachowuje istniejący domyślny wpis systemu operacyjnego w obiekcie {bootmgr} w menedżerze rozruchu Windows. |
/c | Niewymagana. Określa, że wszelkie istniejące elementy BCD nie powinny być migrowane. |
W tym momencie powyższy opis może być dla Ciebie zbyt techniczny i niezrozumiały, ale postaram się jeszcze przedstawić działanie BCDBoot na konkretnym przykładzie i wtedy powinno już się wszystko wyjaśnić.
W praktyce
Zacznę od ustalenia, jaką mamy konfigurację partycji. Do tego celu użyję narzędzia graficznego, jednak w realnym przypadku posłuże się diskpart (list disk, list volume).

Według powyższej ilustracji mam partycje EFI (rozruchową), kolejne dwie to partycje systemu Linuks. Na czwartej znajduje się Windows 7 oraz na ostatniej jakieś dane. Ja chcę skonfigurować, dodać wpis do menedżera rozruchu dla systemu Windows 7. W takim wypadku w terminalu uruchamiam następujące polecenie:
bcdboot C:\ Windows /l pl-pl
Zakładam hipotetycznie, że czwarta partycja z etykietą SYSTEM7 (czyli na której znajduje się Windows 7) ma nadaną literę dysku C. W takim wypadku powyższe polecenie kopiuje pliki rozruchowe z lokalizacji, w której znajduje się Windows 7 (C:\Windows) na partycje rozruchową (EFI, automatycznie jest wykrywana). Natomiast dzięki opcji /l pl-pl będą wyświetlane komunikaty podczas uruchamiania, zamykania systemu w języku polskim. Kolejny przykład to:
bcdboot C:\ Windows /l pl-pl /s Z: /f UEFI
W tym przykładzie doszły dwie opcje. Pierwsza (/s Z:) określa gdzie znajduje się partycja rozruchowa EFI, w tym przypadku jest na woluminie Z. Druga (/f UEFI) określa, jaki mamy typ oprogramowania układowego, BIOS lub UEFI.
W przypadku gdy nie mamy przypisaną literę dysku do partycji rozruchowej (EFI), to musimy najpierw ją przypisać. W tym wypadku wystarczy uruchomić poniższe polecenia.
Diskpart
list volume //wyświetlenie listy woluminów
select volume 1 //wybranie woluminu z partycją EFI
assign letter=Z //przypisanie litery
Podsumowanie
Mam nadzieję, że udało mi się przekazać wiedzę w sposób zrozumiały a wszystkich, którzy jeszcze mają poczucie niedosytu odsyłam do dokumentacji, w której ten aspekt jest wyczerpany do końca. Jak zawsze, w szczególności zapraszam wszystkich do wspólnej dyskusji.
Wielkie dzięki za ten opis. Uratowałeś mnie przed formatem. Miałem dwa dyski z dwoma różnymi windowsami (do różnych celów) i po aktualizacji windowsa zniknął mi ten drugi. Dałem „napraw” przy bootowaniu i wyleciał w kosmos drugi. Znalazłem kilka tutoriali ale twój jest bez błędów i dokładnie wyjaśnia co robić. THX.
Dzięki za feedback. Miło się czyta tego typu komentarze, które dają do zrozumienia, że to, co się robi, przynosi innym jakąś wartość. Pozdrawiam Andrzej